Tel: 06 4962 0392
Menu
Video: wat is fascia?
Fasciaweefsel, het grootste deel van het bindweefsel, bevindt zich overal in ons lichaam en verbindt alles in het lichaam. 20 % van je lichaamsgewicht is fascia. Fascia is er in veel verschillende vormen, van dichte compacte structuren en heel dun tot losmazig en enkele centimeters dik. Alle fascia is door het hele lichaam heen met elkaar verbonden.
Als je tijd hebt kijk luister naar deze video over FASCIA ; wel Engelstalig maar mega interessant.
Door deze samenhang speelt dit weefsel een uiterst belangrijke rol in de informatievoorziening, de houding en de beweeglijkheid van ons lichaam. Een verstoring hierin heeft daarom invloed op het geheel. Onderzoeken van de afgelopen vijftien jaar tonen aan dat het fasciale weefsel een functie heeft in ons lichaam vergelijkbaar met de werking van ons brein, alleen minder complex maar vooral snel.
Velen vragen zich af of je, je lichaam kan helpen herstellen van allerlei pijnklachten. Ook als je pijn hebt die zo diep lijkt te zitten, dat het lijkt alsof er iets mis is in je organen of zelfs je botten? Guasha– en Triggerpointtherapie kan daar veel in betekenen. Het normaliseert de spanning in de fascia. Het meest merkbaar in je spieren en gewrichten, maar blijkt ook invloed te hebben op organen, het spijsverteringssysteem, het immuunsysteem, het ademhalingstelsel, het hormoonstelsel etc. Ik leer je een behandeltechniek waarbij je de oppervlakkige fascia zelf kan behandelen en effectief kan zijn voor je klachten.
De oppervlakkige fascia is rijk aan water. De verschillende lagen communiceren door een zeer klein haarvatensysteem, dat op zijn beurt is samengesteld uit dezelfde structuren van de oppervlakkige fascia; het is een microscopisch web, met vaten en zenuwen, in verschillende richtingen, en is zeer vervormbaar (zie het filmpje hiernaast). Fascia omhult organen en het brein en omhult de kleinste lichaamscel. De basis van fascia is tensegrity (zie foto hiernaast) alles is met elkaar verbonden.
De fascia is voor te stellen als een groot net, of web, dat door het hele lichaam loopt. Dit web omsluit precies passend alle weefsel waar het mee in contact staat. Als er ergens een verstoring is zal de fascia daar – of mogelijk ook op een andere plek – gaan samentrekken en verstrakken. Dat is een natuurlijke beschermingsreactie van het lichaam. Meestal herstelt het lichaam dit spontaan en ontspant de fascia weer.
In fasciaweefsel liggen o.a. zenuwuiteinden (receptoren) die gevoelig zijn voor druk en rek. Het komt echter ook voor dat het lichaam maar gedeeltelijk herstelt en de fascia plaatselijk gespannen blijft. Daardoor blijven alle `mazen` van het net onder spanning staan en worden hierdoor zowel bloedcirculatie als zenuwen in bepaalde weefsels verstoord. Dat kan klachten opleveren bijvoorbeeld op plekken waar de fascie – nog steeds onder spanning dus – over gewrichten loopt, zoals bij veel RSI-klachten. Lokaal behandelen geeft dan wel wat vermindering van klachten maar neemt niet altijd de oorzaak weg.
Verder kan spanning op het fasciale weefsel problemen met het afvoeren van afvalstoffen geven. Nier- en darmfuncties kunnen hierdoor verstoord raken, wat klachten als hoofdpijn, vermoeidheid en problemen met de stoelgang tot gevolg kan hebben.
Ook stress en emotionele problemen hebben hun weerslag op de toestand van de fascia. Omgekeerd is het dan ook niet vreemd dat ontspanning van de fascia op zijn beurt invloed heeft op stress-beleving en emoties. Spanning op het fasciale weefsel in het ademhalingsgebied kan benauwdheidsklachten veroorzaken, denk hierbij aan hooikoorts-verschijnselen, astmatische problemen.
De fascia speelt een belangrijke rol in het bewegen, belangrijker dan de spieren zelf: krachtoverbrenging gebeurt grotendeels via het fasciaweefsel. Tevens is de fascia betrokken bij het immuunsysteem en bij het in standhouden van de interne balans van het lichaam (stofwisseling/hormonen/lymfe/spijsvertering etc.). Na drie weken gips is fascia al verdikt. Fascia moet in beweging blijven om zijn functie te behouden én om functieverlies te voorkomen. Gebeurt dit niet? Dan wordt fascia stijf en krijg je uiteenlopende klachten.
Het fasciale weefsel kan worden beschouwd als een zintuig van menselijke mechanica, dat dagelijkse houdingspatronen beïnvloedt. Het spiersysteem maakt deel uit van het fasciale weefsel. Er zijn veel redenen waarom het fasciale weefsel een bron van pijn kan worden.
Alle fasciale lagen hebben hyaluronzuur nodig om over elkaar heen te glijden; als de hoeveelheid ervan daalt of niet regelmatig wordt verdeeld, is de lokale of systemische glij eigenschap van het bindweefsel aangetast. Dit mechanisme zou een van de oorzaken kunnen zijn van gewrichtsstijfheid en pijn in de ochtend. In feite kan de stijfheid die sommige patiënten ervaren wanneer ze ‘s ochtends wakker worden, niet te maken hebben met het gewricht maar met het fasciale systeem: als er een kleine hoeveelheid hyaluronzuur is of als het niet gelijk verdeeld is, is het weefsel uitgedroogd en heeft minder kans op glijden. Wanneer de lagen van het fasciale weefsel niet goed over elkaar schuiven, van de meest oppervlakkige laag tot het diepste periosteum, ontwikkelt zich een ontstekingsomgeving, hetzij acuut hetzij chronisch. Dit is waarschijnlijk een van de oorzaken van gewrichtsaandoeningen bij reumatoïde artritis.
Een lokaal zuurstof te kort, veroorzaakt door bijvoorbeeld te veel zitten veroorzaakt een fasciale spanning, die verhindert dat de skeletspier goed functioneert, bijvoorbeeld in triggerpoints. Verdichting van de fascia kan zich ontwikkelen tot fibrose (verdikking van het bindweefsel).
Fibrose of fibromatose is het gevolg van een aandoening van het bindweefsel met als gevolg van een chronische ontstekingsomgeving, stress en minder of helemaal geen beweging meer en verkalkingsverschijnselen. Een belangrijke gebeurtenis die moet worden onderstreept, is dat het bindweefsel dat naast een ziek fasciaal gebied wordt aangetroffen, negatief wordt beïnvloed, wat resulteert in een verdere functionele verslechtering van de fasciale lagen
Onderzoek heeft aangetoond dat patiënten die lijden aan chronische lage rugpijn een ontsteking en slijtage van het lokale fasciale gebied vertonen. De afwezigheid van glijden in de fascia van de verschillende lagen in het onderrug gebied en de vormverandering van het weefsel heeft als gevolg een abnormale spierspanning, resulterend in lage rugpijn. Deze abnormale spierspanning heeft ook geen normale spiercoördinatie meer. De betrokken boven-onderrug fascia veroorzaakt een mechanische instabiliteit van de onderste ruggenwervels en pijn.
Pijnklachten worden versterkt door stress, omdat het fascia wordt voorzien van zenuwvezels door het sympathische zenuwstelsel, vooral in het gebied rond de bloedvaten; daarom zal het waarschijnlijk de vaatverkramping en de ischemische (zuurstof te kort) pijn produceren. Dit heeft een negatief effect op de houding en het lopen. Uit de huidige gegevens in de literatuur kunnen we aannemen dat het bindweefsel sneller reageert dan het spierweefsel bij de activiteit. Strechen zorgt voor ontspanning in de fascia. Ernstig of langdurig verkleefd fasciaweefsel kan echter wel een jaar nodig hebben om weer volledig soepel te worden.
Het is bewezen dat een pijnlijke enkel een stoornis veroorzaakt in het blaas- en geslachtsorganen gebied en orgaanstoornissen veroorzaakt. Deze gebeurtenis kan worden verklaard door de spierverbindingen tussen de bekkenbodem en de enkel, die een verhoogde spierspanning van de bekkenspieren voortbrengen. Het fasciale weefsel kan ook symptomen ontwikkelen in gebieden die niets met de oorsprong van de klachten te maken heeft waardoor het moeilijker wordt om een juiste diagnose te stellen. Om deze reden moet een patiënt worden onderzocht als een enkele individu en niet als een verzameling afzonderlijke lichaamsdelen.
De fascia is de filosofie van het lichaam, wat betekent dat elk lichaamsgebied met een ander is verbonden, terwijl osteopathie de filosofie van de geneeskunde is, wat betekent dat het hele menselijke lichaam in harmonie moet werken. Het kennen en begrijpen van dit complexe systeem van fasciale lagen is essentieel voor de clinicus en alle zorgverleners bij het vinden van de beste behandelstrategie voor de patiënt.
